ACONCAGUA EXPEDITION 2017: CARRY NAAR KAMP 1

Gisteren bleef Koen noodgedwongen in het basiskamp. Na een klein incidentje waarbij hij zijn rechter voet verzwikte heeft Koen de beklimming van de Cerro Bonete niet meegedaan. Hij bracht de dag vooral rustend door in zijn tent met ijs op zijn voet. Vandaag ging het terug beter en kon hij weer op pad. Er stond een carry naar Camp Canada op het programma.

Vanaf het basiskamp start de uiteindelijke beklimming van de Aconcagua. Er zijn nog 3 kampen: Camp Canada op 4270m, Nido di Condores op 5080m en Camp Colera op 5590m. Eens ze Plaza de Mulas overmorgen verlaten is het de bedoeling om de top van de Aconcagua in 4 dagen te bereiken. Dit is het ideale scenario met goede weersomstandigheden.
De klim naar camp Canada begint alvast stevig met een steile helling net boven het basiskamp. Hele stukken van de route bestaan uit losse steen, gruis en puin. Het pad zigzagt omhoog. Hier en daar is de ondergrond wat rotsachtiger en de klimmers hebben hellingen te trotseren van 20 à 30°. Er moet een hoogte van meer dan 800m overbrugd worden over een afstand van 2.5km. Deze klus wordt in 2u50min geklaard. Een groot deel van het nodige materiaal voor hoger op de berg werd vandaag naar boven gebracht. Dit heeft als voordeel dat je later met veel lichtere bepakking naar boven kan stappen en het is ook goed voor de acclimatisatie. Net boven Camp Canada hebben ze één tweepersoonstent opgezet om alles op te bergen. Daar boven is het ijskoud. Na een helse afdaling zijn ze in een goed uur terug in Plaza de Mulas. Koen besliste om nu reeds de zware Millet Everest-boots te dragen, omdat zijn voet daar een stuk steviger in zit. Dit was blijkbaar de goeie beslissing, want het ging wonderwel goed.